raadsbesluiten juist zijn bedoeld als veranderingen van de Grondwet; Overwegende dat de Eerste Volksraad niet lijdelijk mag toezien, wanneer het Hoog Gerechtshof weigert recht te spreken volgens 's lands wetten en het zijn plicht is het publiek te beschermen in overeenstemming met den wil van het Volk; Overwegende dat art. 86 van de Grondwet van 1896over het bijeenroepen van een Bijzonder Hof-in deze zaak niet van toepassing is; en Ten slotte overwegende dat deze Wet, hoewel niet in termen van art. 12 der Grondwet drie maanden van te voren gepubliceerd, dadelijk in behandeling moet worden. genomen, aangezien zij geen uitstel kan lijden ; Wordt hierbij besloten deze Wet dadelijk in behandeling te nemen, niettegenstaande zij geen drie maanden van te voren is gepubliceerd geweest, aangezien zij geen uitstel kan lijden; En wordt hierbij vastgesteld en bepaald als volgt: Volksraads worden Macht. ART. 1. Zoolang het Volk niet duidelijk ten genoege Wetten en van den Eersten Volksraad heeft te kennen gegeven, dat besluiten het den bestaanden toestand wenscht te veranderen, moeten moeten de bestaande en nog te maken Wetten en Volks- geerbiedigd raadsbesluiten door de Rechterlijke Macht worden erkend door de en geëerbiedigd in overeenstemming met art. 80 der Rechterlijke Grondwet van 1896 en heeft de Rechterlijke Macht niet de bevoegdheid te weigeren een Wet of Volksraadsbesluit toe te passen, omdat die Wet of dat besluit naar het oordeel van den rechter, naar vorm of inhoud, strijdt met de Grondwet; m. a. w. de Rechterlijke Macht De Rechterl. zal niet de bevoegdheid hebben en heeft die bevoegdheid geen ook nooit gehad, noch bij de Grondwet, noch bij eenige toetsingsandere wet, zich het zoogenoemd toetsingsrecht aan te matigen. Macht bezit recht. Rechters, 2. De Rechters, de Landdrosten en andere leden van Eed voor de Rechterlijke Macht zullen in het vervolg vóór het Landdrosten aanvaarden hunner betrekking den volgenden eed afleggen: en andere leden der Rechterlijke Macht. "Ik beloof en zweer plechtig trouw aan het volk en Vorm. de wetten dezer Republiek, in mijne betrekking en ambt rechtvaardig, billijk, zonder aanzien des persoons, overeenkomstig de wetten en Volksraadsbesluiten en naar mijn beste kennis en geweten te zullen handelen; mij In wiens handen eed wordt afgelegd. Wat geschiedt als een Rechter in van niemand eenige gift of gunst te zullen aannemen wanneer ik kan vermoeden, dat deze gedaan of bewezen zou worden om mij in mijne uitspraak of handeling ten voordeele van den gever of begunstiger over te halen; buiten mijne betrekking als rechter te zullen gehoorzamen volgens wet aan de bevelen der boven mij gestelden, en in het algemeen niets anders te beoogen dan de handhaving van de wet, recht en orde, tot bevordering van den bloei, de welvaart en de onafhankelijkheid van land en volk. Zoo waarlijk helpe mij God almachtig." De leden van het Hoog Gerechtshof en Landdrosten leggen den eed af in handen van den Staatspresident en leden van den Uitvoerenden Raad. 3. De Rechter, die niet handelt overeenkomstig art. 1 dezer wet, zal geacht worden zich te hebben schuldig strijd handelt gemaakt aan een ambtsmisdrijf, als bedoeld in art. 86 der Grondwet van 1896. met art. 1. Machtiging aan Staatspresident. onder Volks en onder " volk " 4. Z.H. Ed. de Staatspresident wordt hierbij gemachtigd de tegenwoordige leden van de Rechterlijke Macht te vragen of te doen vragen of zij het beschouwen te zijn overeenkomstig hun eed en hun plicht recht te spreken volgens de bestaande en later te maken Wetten en Volksraadsbesluiten en zich het zoogenoemd toetsingsrecht niet aan te matigen en verder wordt Z.H.Ed. opgedragen die leden, waarvan Z.H.Ed. òf een ontkennend of een zijns inziens onvoldoend òf binnen den gestelden tijd in het geheel geen antwoord ontvangt, uit hunne betrekking te ontslaan. Wat verstaan 5. Onder Volksraadsbesluiten worden in deze Wet moet worden verstaan zoowel Besluiten van den ouden Volksraad als raadsbesluiten Besluiten van den Eersten Volksraad en ook de Besluiten van den Tweeden Volksraad, die volgens art. 34, Wet no. 4, 1890, thans art. 79 der Grondwet van 1896, van kracht zijn. Onder 't Volk zullen worden verstaan de volstemgerechtigde burgers der Zuid-Afr. Republiek. Verkregen rechten worden door deze wet niet aangetast. Inwerking. treding. 6. Deze Wet zal niet aantasten de rechten eventueel door vonnissen van het Hoog Gerechtshof vóór deze Wet verkregen. 7. Deze wet zal in werking treden dadelijk na publicatie in de Staatscourant. S. J. P. KRUGER, Staatspresident. Gouvernementskantoor, Pretoria, 1 Maart, 1897. ANNEX 11. (Reprinted from the "Cape Law Journal," Sir, The Transvaal Judiciary. 190 ). WHILE my interview with President Kruger in March 1897 was fresh in my memory, I wrote out notes of our conversation for future reference. Before leaving for England last year I considered it my duty, as Chief Justice of this Colony, to give His Excellency Sir Alfred Milner an opportunity of reading the account of my interview. The nature and motives of my intervention have been generally misunderstood; but I have hitherto hoped that time alone would be sufficient to remove the misunderstanding. This hope does not appear likely to be realised, and I think that the time has now come when, in justice to the President, the Judges of the Republic and myself, the nature of my interview which led to the settlement of the judicial dispute should be publicly known. I have omitted a few passages, to the publication of which the President might fairly cbject; but the omission does not in any way affect the matter in hand. By publishing the notes you would confer a favour on yours faithfully, Chambers, February 11. J. H. DE VILLIERS. The Interview. Copy of Notes of my Interview with His Honour the President of the South African Republic on March 18, 1897. (After some enquiries as to the President's journey from Bloemfontein), Chief Justice: I suppose you met the Chief Justice of the Free State at Bloemfontein? President: Yes, and I am sorry to say that he also has gone astray (is in "dwaling "). Chief Justice: In what respect, President? President: He agrees with those Judges here who hold that the Volksraad has no power to make any alteration in the Grondwet. Chief Justice: That shows, at all events, that from the of the recent judgment of your Court in Brown's case. He is credited with great sympathy for you and your country, and would not have expressed that opinion unless convinced that it is legally and constitutionally correct. President: Well, what do you think? Chief Justice: Ah, that is another question; but remember that my opinion is not conclusive as against that of Judges who have to administer the laws of your country. In my interviews with them I have candidly stated my opinion that the previous judgment in McCorkindale's case is more in accordance with the letter and spirit of and Constitution. your law President: How can anyone possibly hold a different opinion? I took a part in the establishment of our Constitution, and know that the Volksraad was intended to be the supreme power in the State, with full authority to amend the Constitution as the circumstances of the country altered. There is no other way of amending the Constitution. If the recent decision of the Judges is right, then there are very few laws which may not be called in question. may have no right to be President and the Raad may have no power to make any laws whatever. I Chief Justice: I am convinced, President, that the Judges have acted conscientiously, and in the full belief that they correctly interpreted the Constitution. I believe they feel sore at some of the remarks made by you casting doubts on their loyalty and patriotism. President I have never said that they were intentionally disloyal, although I may have said that the effect of their judgment was to play into the hands of the enemies of the country, whose only object is to deprive it of its independence. Chief Justice: The dismissal of the Judges would have a very bad effect in other countries as well as here. The difficulty in which you were placed will not be understood, but it will be generally believed that you are removing the Judges because you do not wish them to be independent. Besides, your Chief Justice has served this country well and faithfully for over twenty years, and he cannot be cast off as you would cast off a worn-out shoe. President: I have no wish to deprive the Judges of their independence; on the contrary, it is my desire, for my own credit, that their independence should be fully maintained. I acknowledge the great services which the Chief Justice has performed, and I have no desire to treat him unjustly, but what am I to do if the country is thrown into confusion by a judgment which contradicts former judgments upon which we have acted? If the last judgment stands out independence is gone. We had no choice but to pass the recent law, and England would have done the same if her Judges had given a similar judgment. Chief Justice: This is a very large question to discuss, but we are now more concerned with the present than with the past. I have every hope that the Judges may, to some extent, reconsider their position. Of the six Judges, three hold that the testing power does not exist They may, therefore, all safely undertake not to exercise a power which cannot be practically exercised. Besides, as men of sense, they must see that their recent judgment has placed you and the Volksraad in a very difficult position. But you must admit that your Constitution is very defective in allowing the Grondwet to be altered by a simple resolution of the Raad without those safeguards which in other Republics are deemed absolutely necessary. The Constitution of the Orange Free State is preferable to yours, and if you would promise to introduce a law requiring similar safeguards to those existing in the Free State, I think the Judges might be honourably advised to give an undertaking on their part that they will not exercise the testing power. President: I am in favour of such an alteration of the Grondwet, and have said so more than once, but I will not accept an undertaking which is conditional. The Judges must unconditionally give the undertaking, and then they may, by separate letter, request me to introduce a measure for the amendment of the Constitution. Chief Justice: You should not forget, President, that the Judges have a sense of honour as well as you. I cannot advise them to give the required undertaking except on the understanding that you will, on your part, assist in removing their objections to the existing Constitution. President: I cannot have any conditions. You use the word "understanding" (verstandhouding), but that would be a condition. Chief Justice: No doubt it would be a condition in the sense that they would trust to your loyally fulfilling your promise. President: I intend to fulfil my promise, but I will have no conditions. Chief Justice: Then I fear our interview will have no result. I have come here in the hope of inducing both sides to make some concession, with the view to putting an |